تاثیر آموزش مبتنی بر اجرای دستورات بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم

کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله عدم آگاهی و دانش آنها نسبت به این بیماری قرار دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدل آموزشی مبتنی بر اجرای دستورات بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم انجام گرفت.
در اینمطالعه نیمه تجربی، جامعه مورد مطالعه شامل70 بیمار مبتلا به آسم مراجعهکننده به کلینیک بعثت شهر کرمان در سال 1390 می باشد که به روش تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. درگروه آزمون، بیماران بر اساس مدل آموزشی مبتنی بر اجرای دستورات به مدت چهار جلسه دو ساعته تحت آموزش قرار گرفتنددر حالی که به گروه کنترل، هیچ گونه آموزشی داده نشد. کیفیت زندگی بیماران قبل وهشت هفته بعد ازاتمام آزمون، با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم اندازه گیری گردید. اطلاعات با استفاده نرم افزار آماری SPSS (18) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین نمره کلی کیفیت زندگی قبل از شروع دوره آموزشی در گروه آزمون 4/37 و در گروه کنترل85/32 بود که تفاوت معنی داری نداشت. بعد از آموزش میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه آزمون به 1/27 و در گروه کنترل به 82/32 رسید که از نظر آماری تفاوت معنی دار بود. نتایج نشان داد که کیفیت زندگی در گروه آزمون بعد از آموزشبه شکل معناداری بهبود یافته بود اما کیفیت زندگی در گروه کنترل بعد از آزمون تفاوت معناداری را نشان نداد. همچنین میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل بعد از اجرای آزمون به شکل معناداری بیشتر بود (05/0 P<).
نتیجه نهایی: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش بیماران مبتلا به آسم بر اساس مدل آموزشی مبتنی بر اجرای دستورات سبب بهبود قابل توجه کیفیت زندگی این بیماران می گردد، لذا تیم مراقبتی و درمانی به ویژه پرستاران می توانند از این مدل،جهت مراقبت از بیماران استفاده نمایند.