بررسی ارتباط ناهنجاری های ستون فقرات با انعطاف پذیری و شاخص توده بدنی در دختران سندرم داون

سندرم داون یکی از متداول ترین اختلالات ژنتیکی در انسان با عقب ماندگی ذهنی خفیف تا متوسط است. مهم ترین نشانه ها و عوارض این اختلال، کاهش کارکرد ذهن و ناهنجاری های جسمانی است که بر فعالیت های حرکتی آنان اثر می گذارد. هر چند چگونگی این اثرات منفی به درستی روشن نیست. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین انعطاف پذیری و شاخص توده بدنی با ناهنجاری های ستون فقرات در افراد سندرم داون بود.
نمونه آماری این پژوهش شامل 50 دانش آموز دختر عقب مانده ذهنی با سندرم داون (میانگین سن 77/1 ± 96/13 سال، میانگین قد 19/8 ± 40/135 سانتی متر، میانگین وزن 21/9 ± 86/42 کیلوگرم، میانگین IQ 73/3 ± 12/59) است که به صورت تصادفی به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. اطلاعات فردی، سن، قد، وزن، IQ و سوابق پزشکی با استفاده از پرونده پزشکی دانش آموزان سندرم داون جمع آوری شد. برای ارزیابی انعطاف پذیری از آزمون خمش و رسش استفاده شد. سپس شاخص توده بدن اندازه گیری گردید. در ادامه برای ارزیابی ناهنجاری های ستون فقرات شامل کایفوز، لوردوز و اسکولیوز پشتی و کمری از دستگاه اسپاینال موس استفاده شد.
ارتباط معنی داری بین شاخص توده بدن با لوردوز وجود داشت (05/0 ≥ P)، اما ارتباط معنی داری بین انعطاف پذیری با هیچ یک از ناهنجاری های ستون فقرات گزارش نشد.
با توجه به ارتباط متقابل میان وضعیت بدنی و آمادگی جسمانی و نیازهای ویژه ای که افراد سندرم داون در اجرای بهینه فعالیت های حرکتی روزمره خود دارند، به مربیان توصیه می شود، تجویز و اجرای برنامه های اصلاح وضعیت، برنامه های بهبود آمادگی جسمانی و برنامه های کنترل وزن و کاهش چاقی را برای این افراد در مرکز توجه خود قرار دهند.