ارایه مدل آزمایشگاهی تاثیر چرخه حرارت دهی و مدت زمان گرمایش قیر بر نتایج آزمایش نفوذ، نقطه نرمی و شاخص نفوذ

یکی از نقطه ضعف های قیر، تغییر خواص مفید آن بعد از چرخه های مکرر گرم و سرد شدن است. مدت زمان گرمایش قیر نیز تاثیر منفی بر خواص قیر دارد. از طرفی با توجه به مشکلات حمل و نقل، ذخیره سازی و به کارگیری قیر از زمان تولید تا استفاده در کارگاه های راهسازی، لزوم بررسی تاثیرات چرخه های حرارت دهی و مدت زمان گرمایش قیر، بر تغییر خواص آن از قبیل درجه نفوذ، نقطه نرمی و شاخص نفوذ، بیشتر احساس می شود. بدین منظور در این پژوهش، با استفاده از دو آزمایش درجه نفوذ و نقطه نرمی، این تغییرات مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بعد از گرم کردن های متعدد، قیر به شدت خواص خود را از دست می دهد و حتی در بیشتر موارد از درجه خود خارج شده و کیفیت آن کاهش زیادی می یابد. لازم است که این معضل در طراحی ها پیش بینی و لحاظ گردد. در این تحقیق، شش مدل مجزا، جهت پیش بینی میزان درجه نفوذ، نقطه نرمی و شاخص نفوذ تحت تاثیر دو متغیر مستقل تعداد دفعات و مدت زمان گرمایش قیرهای 70-60 و 100-85 ارایه شده است.