اثر رهبری اخلاقی بر فضای اخلاقی سازمان

محیط سازمانی از جمله عوامل تاثیرگذار بر رفتار و نگرش کارکنان در محیط کار می باشد به همین علت با افزایش اهمیت اخلاق در کسب وکار امروزه توجه به عوامل ایجاد کننده فضای اخلاقی در سازمان از اهمیت به سزایی برخوردار است. مطالعات گذشته نشان می دهند که مدیران نقشی حیاتی را در ارائه چارچوبی اخلاقی برای اعضای سازمان بازی می کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر رهبری اخلاقی بر فضای اخلاقی سازمان می باشد. بنابراین سعی شده است پس از معرفی دو متغیر فضای اخلاقی سازمان و رهبری اخلاقی براساس ادبیات موجود در این زمینه، مبنای رابطه این دو متغیر براساس نظریه های یادگیری اجتماعی، وابستگی و فضیلت اخلاقی بررسی و فرضیات پژوهش تدوین شدند.
پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کارکنان بانک های دولتی در استان خراسان جنوبی تشکیل می دهند که از این بین 102 نفر با استفاده از نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه رهبری اخلاقی و فضای اخلاقی جمع آوری و با استفاده از تحلیل رگرسیون و الگوی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند.
نتایج آزمون فرضیه اصلی پژوهش نشان داد که رهبری اخلاقی تاثیر معنادار و قوی بر فضای اخلاقی سازمان (000/0= ρ و 79/4= γ) دارد. تایید فرضیه های فرعی پژوهش نیز حاکی از معنادار بودن تاثیر معنادار روابط بین فردی رهبر اخلاقی (000/0= ρ و 169/0= R2)، الگو بودن رهبر اخلاقی (000/0= ρ و 452/0= R2) و عمل گرایی رهبر اخلاقی (000/0= ρ و 364/0= R2) بر فضای اخلاقی سازمان می باشد.
رهبری اخلاقی با برقراری ارتباطات اخلاقی (روابط بین فردی)، ایفای نقش اخلاقی برای کارکنان (الگو بودن) و جدیت در توجه به اخلاق در سازمان با استفاده از روش های تقویت رفتار اخلاقی و کاهش رفتار غیر اخلاقی (عمل گرا بودن) می تواند بر فضای اخلاقی سازمان تاثیرگذار باشد.