بررسی علل حملات تشنجی در بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان روحانی بابل(90- 1388)

تشنج یک اختلال فیزیولوژیک کارکردی گذرای مغزی و ناشی از دشارژهای الکتریکی غیر طبیعی گروهی از نرونهای قشر مغز است که شکل آن بستگی به عملکرد و جایگزینی این نرونها دارد. حملات تشنجی از علل شایع مراجعه بیماران به اورژانس بوده که شناخت علل حملات تشنجی می تواند در درمان و پیشگیری از بروز این حملات موثر باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی علل حملات تشنجی در بیماران اورژانس انجام گردید.
در این مطالعه مقطعی گذشته نگر، پرونده تمامی بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان آیت ا.. روحانی بابل با تشخیص حملات تشنجی از سال 90-1388 مورد بررسی قرار گرفت. پرسشنامه ای در سه بخش شامل علل اولیه (اپی لپسی ضایعات عروق مغزی، ضربه مغزی و تومور مغزی) علل ثانویه (اپی لپسی، مسمومیت ها، عفونت ها، اختلالات متابولیتی و اختلالات الکترولیتی) و موارد دیگر (حملات تشنجی غیرواقعی، قطع داروهای تشنجی و بی علت) برای هر بیمار تکمیل گردید و سپس اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
از 213 بیمار مورد مطالعه 138 نفر مرد (8/64%) و 75 نفر زن (2/35%) بودند که میانگین سنی بیماران 8/20±5/38سال بود. بیشترین علل حملات تشنجی 77 مورد (1/36%) صرع، 45 مورد (1/21%) بی علت و سایر موارد نیز شامل مسمومیت ها (8/11%)، ضایعات عروقی مغزی (8/9%) حملات تشنجی غیر واقعی (4/8%)، تومورهای مغزی (3/3%)، اختلالات الکترولیتی (8/2%)، اختلالات متابولیک (8/2%) و ضربه های مغزی (9/%) بوده است. در 3/2% موارد نیز علل متفرقه موجب بروز حملات تشنجی شده اند.
نتایج مطالعه نشان داد که بیشترین علل حملات تشنجی در بیماران مورد بررسی بیماری صرع بوده و علل عروقی مغزی، مسمومییت ها و تشنج های غیر واقعی نیز در بیماران نسبتا بالا بوده لذا کنترل منظم بیماران به خصوص مبتلایان به صرع در کاهش میزان بروز حملات تشنجی موثر خواهد بود.