پهنه بندی حوضه آبخیز شاهرود- بسطام از نظر تغذیه مصنوعی آبخوان های زیرزمینی با استفاده از روش تخصیص خطی و تکنیک GIS

منابع آب زیرزمینی بعد از یخچال ها و پهنه های یخی، بزرگ ترین ذخیره آب شیرین زمین را تشکیل می دهند و یکی از منابع مهم تامین آب شیرین مورد نیاز انسان هستند. امروزه افزایش جمعیت و به طبع آن بهره برداری بی رویه از سفره های آب زیرزمینی مساله کمبود آب را به وجود آورده است. در حالی که مدیریت و کنترل صحیح این منابع می تواند تا حدودی مشکلات کم آبی را بر طرف کند. یکی از راهکارهای مدیریتی منابع آب زیرزمینی، تغذیه مصنوعی آبخوان ها و تعیین مناسب ترین مکان جهت این امر است. روش تخصیص خطی یکی از روش های تصمیم گیری چندمعیاره است که ضمن ترکیب شاخص های کمی و کیفی و نیز وزن دهی متناسب با اهمیت هر معیار، می تواند در انتخاب بهترین گزینه به تصمیم گیران کمک کند. با توجه به اینکه دشت شاهرود- بسطام در بردارنده سه کانون جمعیتی شاهرود، بسطام و مجن و 85% جمعیت کل شهرستان شاهرود است، بنابراین شناسایی و پهنه بندی مناسب ترین مکان جهت تغذیه مصنوعی آبخوان های زیرزمینی در این دشت از اهمیت بالایی برخوردار است یافته ها و نتایج تحقیق نشان می دهد که در حوضه شاهرود- بسطام که به 7 پهنه از لحاظ ارتفاعی تقسیم شده است، پهنه 3 با موقعیت کوهپایه ای در رتبه اول و بهترین پهنه جهت تغذیه مصنوعی و پهنه 7 با موقعیت کوهستانی در رتبه آخر قرار گرفته است و به منظور تغذیه مصنوعی مناسب نمی باشد. پهنه های (4، 2، 5، 6، 1) به ترتیب در رده های بعدی جای گرفته اند.