جداسازی باکتری های تجزیه کننده کریزن از خاک های منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس (عسلویه) و بررسی حذف کریزن توسط آن ها

هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای به دلیل سمیت، سرطان زایی و نیز مقاومت نسبت به تجزیه باکتریایی، یکی از عوامل تهدید کننده محیط زیست محسوب می شوند. کریزن یک ترکیب آروماتیک 4 حلقه ای است. در این تحقیق باکتری های تجزیه کننده کریزن از خاکهای آلوده به نفت منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جداسازی شدند و سپس تجزیه کریزن در شرایط آزمایشگاهی و تاثیر تغییرات غلظت آن بر رشد باکتری ها مورد ارزیابی قرار گرفت.
ابتدا نمونه ها را پس از صاف کردن، در محیط های حاوی ترکیبات معدنی و ماده هیدروکربنی کریزن کشت داده و در 32 درجه سانتی گراد به مدت 14 روز انکوبه شدند. پس از جدا سازی باکتری ها، با استفاده از تست های مرسوم میکروبیولوژیک و بیوشیمیایی شناسایی آن ها انجام گردید. جهت بررسی میزان رشد باکتری های تجزیه کننده، دانسیته نوری (600OD) آن ها در غلظت های 1/0 تا 4/0 گرم بر لیتر کریزن مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی، میزان تجزیه و حذف کریزن توسط باکتری های جداشده مورد بررسی قرار گرفت.
4 باکتری سودوموناس پوتیدا، گونه های مایکوباکتریم، میکروکوکوس واریانس و باسیلوس کوآگولانس جداسازی و شناسایی گردیدند. باکتری سودوموناس پوتیدا به عنوان قوی ترین باکتری در تجزیه کریزن شناخته شد. به طوری که در حداقل زمان ممکن رشد نمود و دانسیته نوری آن در تمام غلظت های مورد آزمایش از بقیه باکتری ها بیشتر بدست آمد. این باکتری توانست در طی 10 روز 95 درصد از کریزن با غلظت اولیه 1/. گرم بر لیتر را تجزیه و حذف نماید. گونه های مایکوباکتریم در رده دوم از نظر قدرت تجزیه کریزن قرار گرفت. ضعیف ترین باکتری تجزیه کننده کریزن، باسیلوس کوآگولانس تعیین گردید. این باکتری پس از 10 روز 42 درصد از کریزن را تجزیه نمود.
سودوموناس پوتیدا بیشترین دانسیته نوری و تجزیه کریزن را به خود اختصاص داد. این باکتری به دلایل مختلف از جمله حضور در شرایط محیطی مختلف و داشتن آنزیم های تجزیه کننده، توانایی حذف هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای را دارد.