مقایسه ارزیابی پتانسیل ایجاد اختلالات اسکلتی عضلانی در اندام فوقانی با استفاده از روش های RULA و شاخص استرین در یک شرکت الکترونیکی تهران

اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از کار از جمله شایع ترین بیماری های محیط های کاری هستند. این مطالعه با هدف ارزیابی و مقایسه پتانسیل ایجاد این اختلالات در اندام فوقانی کارگران یک شرکت الکترونیکی به منظور تعیین سطح ریسک انجام گرفت.

در این مطالعه مقطعی از میان کارگران خطوط مونتاژ، 50 نمونه به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از روش های رولا، شاخص استرین و پرسشنامه نوردیک انجام شد. مشاغل ایمن و ناایمن تعیین شده و ریسک فاکتورهای ایجاد اختلالات بررسی شدند.

بر اساس روش رولا، 52 درصد موارد دست راست و 54 درصد موارد دست چپ در سطح ریسک سه، 2 درصد موارد هر دو دست در سطح ریسک 4 و در شغل APT 25 درصد کار هر دو دست شاغلین در سطح ریسک 4 قرار می گیرد. طبق شاخص استرین 64 درصد موارد دست راست و 42 درصد موارد دست چپ ناایمن هستند. هم چنین، بالاترین درصد ناراحتی به ترتیب مربوط به کمر و شانه (48 درصد)، مچ دست (32 درصد)، گردن (28 درصد) و پشت (24 درصد) می باشد. براساس نتایج آزمون مجذور کای بین سابقه کار و درد شانه (016/0=P) و درد پا (032/0=P) و نیز بین نتایج شاخص استرین در دست چپ و درد شانه (002/0= P) ارتباط آماری معنی دار به دست آمد. آزمون کاپا نیز توافق بین دو روش را نشان داد.

این مطالعه نشان داد فراوانی اختلالات به ویژه درنواحی کمر، شانه، گردن و پشت و موارد ناایمن در روش شاخص استرین و سطوح ریسک بالا در روش رولا قابل توجه می باشند.