بررسی همبستگی بین پذیرش رژیم درمانی با خودکار آمدی در بیمارن مبتلا به سل تحت درمان در مراکز بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کردستان

پیام:
چکیده:
زمینه و هدف
در حال حاضر30 درصد مردم دنیا به باسیل سل آلوده هستند و این بیماری از مهمترین مسائل بهداشتی در همه کشورهای جهان است. درمان، مهمترین راه پیشگیری از انتشار بیماری است و علت شایع عدم پاسخ به درمان، عدم رعایت رژیم درمانی از جانب بیماران است. یکی از عواملی که می تواند در پذیرش رژیم درمانی نقش داشته باشد خودکارآمدی است. هدف از این این پژوهش تعیین همبستگی خودکارآمدی با پذیرش رژیم درمانی می باشد.
مواد و روش ها
این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. نمونه گیری به صورت سرشماری انجام شد و نمونه های پژوهش شامل 161 بیمار مبتلا به سل تحت درمان در استان کردستان بودند. داده ها به وسیله پرسشنامه خود کار آمدی و مطالعه پرونده بیماران جمع آوری شد. روائی پرسشنامه ها با روش روائی محتوا، شاخص روائی محتوا و صوری توسط 12 تن از صاحب نظران تعیین گردید. حداقل شاخص روائی محتوی برای پرسشنامه خودکارآمدی 5/75 درصد و برای پذیرش رژیم درمانی 5/83 درصد بود. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای پرسشنامه خودکارآمدی 94/0 و برای پذیرش رژیم درمانی 97/0 تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 انجام شد.
یافته ها
نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که میزان پذیرش رژیم درمانی از سوی بیماران متوسط بود (23/30درصد). میزان پذیرش رژیم درمانی با سن، وضعیت تاهل، شغل، میزان درآمد، سطح تحصیلات و محل زندگی ارتباط داشت ولی رابطه آن با جنس بیماران از نظر آماری معنادار نبود. میزان خودکارآمدی اکثر بیماران (6/41 درصد) متوسط بود و میزان خودکارآمدی بیماران نیز با سن، وضعیت تاهل، شغل، میزان درآمد، سطح تحصیلات و محل زندگی ارتباط داشت ولی رابطه آن با جنس بیماران از نظر آماری معنادار نبود. نتایج حاصل از پژوهش همچنین نشان داد که بین خودکارآمدی و پذیرش رژیم درمانی همبستگی مستقیم و قوی وجود دارد.
نتیجه گیری
در این پژوهش میزان پذیرش رژیم درمانی بیشتر از پژوهش های قبلی بوده است که می تواند به دلیل اجرای سیستم نظارت مستقیم بر درمان باشد. نتایج نشان داد که بین خود کار آمدی بیمار و میزان پذیرش رژیم درمانی همبستگی وجود دارد.
زبان:
فارسی
در صفحه:
26
لینک کوتاه:
magiran.com/p1105690 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!