مقایسه نتایج درمانی و پیامد کوتاه مدت دو پلاک عمود بر هم با دو پلاک موازی در شکستگی های دیستال هومروس بالغین

شکستگی های دیستال هومروس یکی از پیچیده ترین شکستگی ها برای درمان هستند. پلاک های موازی و عمود بر هم برای بازسازی و فیکساسیون داخلی استفاده می شوند ولی تناقض هایی در مورد به کارگیری آنها همچنان وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه نتایج درمانی و عملکردی بیماران درمان شده با هریک از دو روش جاگذاری پلاک می باشد.
در یک مطالعه توصیفی تحلیلی، 60 بیمار دچار شکستگی های دیستال هومروس که از نظر سن و جنس و تیپ شکستگی همسان بودند مورد بررسی قرار گرفتند. این بیماران که برای 6 ماه مورد پیگیری قرار گرفته بودند از نظر عوارض و عملکردی و بهبود دامنه حرکات با یکدیگر مقایسه شدند.
در این مطالعه 60 بیمار با میانگین سنی 9/14±9/47 سال بررسی شدند. از نظر جوش خوردگی تفاوت بین دو روش وجود نداشت. آسیب عصبی اولنار در روش عمود بر هم در 2 مورد (7/6%) و در پلاک موازی در 1 مورد (3/3%) وجود داشت. عفونت جراحی و هم راستایی در پلاک عمود بر هم در 2 مورد (7/6%) وجود داشت. بهبود دامنه حرکتی در بعد از 6 ماه در دو روش تفاوت آماری داشت بیماران با درمان شده با روش موازی در وضعیت بهتری قرار داشته اند.
براساس یافته های مطالعه ما هر دو روش جاگذاری پلاک (عمود بر هم و موازی) دارای نتایج درمانی یکسانی است و در تثبیت شکستگی ها هر دو روش کارایی مشابهی دارند ولی در بهبود وضعیت عملکردی بیماران از نظر دامنه حرکات آرنج، روش جا گذاری موازی بهتر می باشد.