بررسی کارایی ریز جلبک ها در تولید سوخت زیستی

مزایای ذاتی ریزجلبک ها نسبت به دیگر محصولات روغن دار سبب شده که با کمک مهندسی ژنتیک شرایط تولید سوخت زیستی اقتصادی در ایران فراهم نماید. محققین ایرانی در حال مطالعه روی زیست جلبک ها به منظور تولید سوخت زیستی هستند.در یک کار تحقیقاتی 147 سوش ریزجلبک از خلیج فارس و جزیره قشم غربال گری شده و به منظور انتخاب بهترین آنها از نظر سرعت و طول دوره رشد(بیومس) و محتوای چربی برای تولید سوخت زیستی مورد مطالعه قرار گرفتند.کار در سطح آزمایشگاهی و مقیاس نیمه صنعتی انجام شد. ریزجلبک ها در طی دو مرحله با استفاده از دانسیته نوری(برای ارزیابی غلظت توده زیستی) و کروماتوگرافی گازی به همراه رنگ آمیزی به روش Nile red (به منظور تعیین محتوی چربی و بخش های اسید چرب) غربال گری شدند، در مجموع ماکزیمم سرعت رشد و ماکزیمم تولید توده زیستی بعد از 8 تا 12 روز حاصل آمد. گونه های Nanno chloropsis و Neo chloris از ریزجلبک های دریایی انتخاب شده به ترتیب بیشترین میزان رشد و نمو و همچنین بیشترین میزان روغن را تولید نمودند، اگر هدف صرفا تولید سوخت زیستی باشد زیرگونه های Nanno chloropsis که غنی از لینولنیک اسید و دیگر اسیدهای چرب غیراشباع هستند کافی ترین و مناسب ترین گونه می باشند. همچنین زیرگونه های Chlorella برای این کار مفید هستند. تمامی گونه هایی که در آزمایشگاه مناسب تشخیص داده شدند با کشت روی سطح تالاب (مقیاس نیمه صنعتی) در کمتر از دو هفته مقادیر قابل توجهی چربی تولید کردند.بنابراین استفاده تجارتی از آنهابرای تولید سوخت زیستی کاملا مناسب به نظر می رسد.