بررسی اثر سطوح مختلف پنبه دانه در جیره بر عملکرد پرواری و صفات مورفولوژیک روده باریک بره های نر نژاد شال

این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار جیره غذایی با سطوح صفر، 4، 8 و 16درصد پنبه دانه کامل بر روی 20 راس بره نر شال با میانگین وزن اولیه 8‎/1±4‎/30 کیلوگرم و سن 6-5 ماهگی به مدت 90 روز اجرا شد. میزان انرژی و پروتئین قابل متابولیسم جیره ها مشابه بود. در دوره آزمایش، عملکرد پرواری بره ها و فراوانی و ابعاد انواع پرز و عمق غدد کریپت روده کوچک بررسی شد. سطوح مختلف پنبه دانه در جیره اثر معنی داری بر افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذائی نداشت، ولی سطح 4 درصد آن خوراک مصرفی را به طور معنی داری افزایش داد(01‎/0P<). افزایش سطح پنبه دانه در جیره فراوانی پرز های برگی را افزایش داد(05‎/0P<). ارتفاع و عرض پرز، عمق غدد کریپت و نسبت ارتفاع پرز به عمق غدد کریپت تحت تاثیر سطح پنبه دانه در جیره قرار گرفت(05‎/0P<). نتایج آزمایش نشان داد که بره های پرواری، 16 درصد پنبه دانه کامل در جیره را بدون مشکل مصرف کرده و افزایش سطوح مختلف پنبه دانه با افزایش نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت سبب بهبود جذب مواد می گردد.