مقایسه صحت برآورد ارزش های اصلاحی ژنومی و رایج با استفاده از تجزیه دوصفتی و تک صفتی

به منظور مقایسه صحت برآورد تجزیه های تک صفتی و چندصفتی ژنومی و رایج تعداد 100 حیوان غیرخویشاوند برای50 نسل، جهت ایجاد عدم تعادل پیوستگی بین جایگاه ها آمیزش تصادفی داشتند. برای هر حیوان ژنومی با طول 10مورگان و تعداد 10 کروموزوم با طول یکسان 1 مورگان، شبیه سازی شد. نشانگرهای SNP در فواصل مساوی بر روی هر کروموزوم قرار گرفتند و QTLها بصورت تصادفی روی ژنوم پخش شدند. تجزیه های تک صفتی و چند صفتی برای پیش بینی اثر نشانگرها استفاده و ارزش های اصلاحی افراد از مجموع اثرات نشانگرها با توجه به ژنوتیپ آنها محاسبه شد. نتایج حاصل نشان داد که صحت ارزش های اصلاحی ژنومی درهمه حالات به میزان قابل ملاحظه ای بالاتر از روش رایج بود و از 41‎/0 برای صفت با توارث پذیری 1‎/0تا 81‎/0 برای صفت با توارث پذیری 5‎/0 متغیر بود در حالی که برای روش رایج صحت براوردها بین 21‎/0 تا 53‎/0 بود. افزایش تراکم نشانگرها، توارث پذیری صفات و تعداد افراد جمعیت مرجع باعث افزایش صحت ارزیابی ها شد. صحت ارزش های اصلاحی چند صفتی در حالت همبستگی بالای بین صفات برای صفت با توارث پذیری پایین بالاتر بود (p<0.0001).