نتایج اجرای برنامه کنترل و پیشگیری تالاسمی در شهرستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، 1389-1376

برنامه کنترل و پیشگیری از بتا تالاسمی ماژور، یکی از مهم ترین برنامه های پیشگیری در نظام سلامت کشور است. در این مقاله، نتایج به دست آمده از اجرای این برنامه در شهرستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و در محدوده زمانی 1389-1376 بررسی شده است.
در یک مطالعه توصیفی و مقطعی، اطلاعات برنامه غربالگری تالاسمی و مراقبت ناقلین ارسال شده بر اساس فرم های جاری برنامه به مرکز بهداشت استان، با استفاده از آزمون کای دو و نرم افزارهای 19 SPSS و Excel تجزیه و تحلیل شد.
از مجموع 616457 زوج داوطلب ازدواج غربالگری شده، تعداد 1196 زوج(19/0%) بر اساس 5/3 HbA2> در هر دو نفر، ناقل قطعی و 3900 زوج(63/0%) به عنوان مشکوک نهایی شناسایی شدند. میزان بروز بیماری از 7/43 مورد به ازای هر یک صد هزار تولد زنده در سال 1376 به 5/1 مورد به ازای هر یک صد هزار تولد زنده در سال 1389 کاهش یافته بود. هم چنین ازدواج قبل از شروع برنامه غربالگری(51%)، زمینه های خاص فرهنگی خانواده(15%)، ضعف مشاوره ژنتیک (9%)، ضعف مراقبت محیطی(6%) و خطا در آزمایش های غربالگری(5%) مهم ترین علل بروز بیماری در محدوده زمانی مطالعه برآورد گردیدند.
لزوم تقویت تیم های مشاوره ژنتیک شاغل در مراکز ویژه مشاوره و آموزش مستمر آن ها، پی گیری زوج های مشکوک و ناقل سال های گذشته که قطع مراجعه داشته اند، آموزش برنامه پیشگیری از تالاسمی به مردم در سنین قبل از ازدواج به ویژه دانش آموزان مدارس و عاقدین و سر دفترداران ازدواج، از مهم ترین نتایجی است که یافته های مطالعه بر لزوم انجام آن تاکید دارد.