اثر سیلدنافیل سیترات بر آمادگی آندومتر و نتایج سیکل های انتقال جنین های یخ زده - ذوب شده

سیلدنافیل سیترات ممکن است در افزایش ضخامت آندومتر و نتیجه سیکل های انتقال جنین فریز نقش داشته باشد.

هدف از این مطالعه برآورد نتیجه سیلدنافیل سیترات در بررسی سونوگرافیک ضخامت، الگوی آندومتر، بررسی سطح استروژن در روز تجویز پروژسترون، میزان لانه گزینی و میزان حاملگی شیمیایی در سیکل های انتقال جنین فریز شده می باشد.

در این کارآزمایی کنترل شده، 80 بیمار با سابقه پاسخ ضعیف آندومتر و دارا بودن جنین منجمد دراین مطالعه وارد شدند. 40 نفر برای آماده سازی آندومتر با روش اضافه کردن از شروع عادت ماهانه استرادیول دریافت کردند وبه 40 نفر علاوه بر پروتکل درمانی بالا از روز اول سیکل تا روز شروع پروژسترون قرص سیلدنافیل سیترات (50 میلی گرم در روز) داده شد و بین 72-48 ساعت قبل از انتقال جنین قطع شد.

ضخامت آندومتر به میزان قابل توجهی در گروه سیلدنافیل سیترات بالاتر بدست آمد (0/0001>p). الگوی سه لایه آندومتر به میزان قابل توجهی در گروه سیلدنافیل سیترات بالاتر بود (0/0001>p) و الگوی حد واسط آندومتر تفاوت قابل توجهی بین دو گروه نداشت. همچنین الگوی اکوژن آندومتر به طور معنی داری در گروه کنترل بالاتر بود (0/0001>p). میزان لانه گزینی و حاملگی شیمیایی با اینکه در گروه سیلدنافیل سیترات بیشتر بدست آمد ولی از نظر آماری معنی دار نبود.

مطالعه ما نشان داد که استفاده خوراکی از سیلدنافیل سیترات انتخاب خوبی برای بهبود پذیرش آندومتر می باشد و لذا ما استفاده روتین از سیلدنافیل سیترات خوراکی را در بیماران با شکست های قبلی سیکل های ART به دلیل کم بودن ضخامت آندومتر توصیه می کنیم.