ویژگی های جمعیت شناسی توده های پلکی نمونه برداری شده طی 10 سال در مرکز پزشکی لبافی نژاد

بررسی ویژگی های جمعیت شناسی تومورهای پلکی طی سال های 1389-1378 در بیمارستان شهید لبافی نژاد.
روش پژوهش: در این مطالعه گذشته نگر، پرونده تمام بیمارانی که با تشخیص توده پلکی در دوره زمانی ذکر شده در بیمارستان لبافی نژاد مورد بیوپسی پلک قرار گرفته بودند بررسی و اطلاعات مربوط به هر بیمار در فرم های مخصوص تهیه شده ثبت شد. داده ها بر مبنای اهداف طرح، مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.
از مجموع 551 مورد بررسی شده، 369 مورد (67 درصد) شالازیون، 82 مورد (14.8 درصد) توده خوش خیم و 100 مورد (18.2 درصد) توده بدخیم بودند. شایع ترین تومورهای خوش خیم به ترتیب شامل خال های ملانوسیتی (40 درصد)، پاپیلوم ها (16 درصد) و کیست ها (10 درصد) بودند. شایع ترین توده های بدخیم کارسینوم سلول قاعده ای (BCC) (83 درصد)، کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) (8 درصد) و کارسینوم غدد سباسه (SGC) (6 درصد) بودند. BCC و SCC بیش تر در افراد مسن تر از 70 سال بروز کرده بودند. شایع ترین محل بروز تومورهای بدخیم پلک پایین و به دنبال آن پلک بالا بود. BCC در 16 مورد عود داشت که در پلک پایین از همه شایع تر بود. متاستاز در هیچ بیماری دیده نشد.
در مرکز لبافی نژاد شایع ترین توده پلکی، توده های التهابی است که در زنان شایع تر است. خال ملانوسیتی شایع ترین توده خوش خیم و BCC شایع ترین تومور بدخیم پلک است. بیش تر این توده ها در پلک پایین هستند که همراه با درصد عود بالاتری نیز می باشند.