زنده ماندن، حرکت و سلامت DNA اسپرم ناحیه اپیدیدیم موش مرده نگهداری شده در حرارت 4 -6 oC

وقتی که یک حیوان نر میمیرد، اسپرم ها دربدن حیوان دچار دژنرسانس خواهند شد. به دلیل ساختار منحصربفرد کروماتین در اسپرم، ممکن است این دژنرسانس با دیگر سلولها متفاوت باشد. به هرحال تحقیقی وجود ندارد که بطور مستقیم سلامت DNA اسپرم را با نگهداری جسد حیوان در یخچال بررسی کند.

هدف از این مطالعه، بررسی زنده ماندن، حرکت توتال و سلامت DNA سلول های اسپرم پس از مرگ جانور است.

در این مطالعه تجربی، 24 موش نر از نژاد سفید سوییسی با ایجاد در رفتگی گردنی کشته شدند و پس از آن تا مدت 12 روز در یخچال (دمای 4 تا 6 درجه سانتیگراد) نگهداری گردیدند. در روزهای صفر (بلافاصله پس از مرگ بعنوان گروه کنترل)، 1، 2، 3، 5، 7، 10 و 12 پس از مرگ، ناحیه اپیدیدیم این موش ها برداشته شده و در محیط کشت Ham’s F10 فشرده شدند. درصد اسپرم هایی که زنده، متحرک و دارای DNA دو رشته ای در هسته خود بودند، اندازه گیری شدند. زنده ماندن و سلامت DNA اسپرم ها به ترتیب بوسیله رنگ آمیزی های ایوزین -نیگروزین و آکریدین اورانج مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان داد که زنده ماندن و تحرک توتال سلولهای اسپرم بطور معنی داری در طول 12 روز پس از مرگ کاهش می یابد (0/001>p). بر خلاف زنده بودن و تحرک ، سلامت DNA در این مدت تغییرات معنی داری را نشان نداد (حتی 12 روز پس از مرگ).

این مطالعه پیشنهاد می کند که DNA اسپرم حتی 12 روز پس از مرگ تغییری نمی یابد.