نقش دارالسلطنه تبریز در ایجاد و گسترش رویکرد وقوعی به شعر

مکتب وقوع به لحاظ تحولات سیاسی اجتماعی در پیوند با دو دوره تیموری به خصوص در نیمه دوم قرن نهم و دوره صفوی است. این سبک از اوایل قرن دهم آغاز شد و در اواسط همان قرن رشد کرد و تا ربع اول قرن یازدهم ادامه یافت. درخصوص اشعار مکتب وقوع و تحلیل محتوای آن مباحثی پراکنده گفته شده است، اما درمورد خاستگاه جغرافیایی آن، تاجایی که مولفان جستجو کرده اند، هیچ بحث جدیی مطرح نشده است. نویسندگان در این مقاله کوشیده اند با توجه به حضور پیشاهنگان مکتب وقوع در آذربایجان و متعاقبا تحول در عرصه نقاشی مکتب تبریز، به نقش دارالسلطنه تبریز در پذیرش و بالندگی نگاه های آفاقی در عرصه هنر و ادبیات بپردازند.