بررسی تاثیر بازتوانی قلبی بر یافته های کلینیکی و پارا کلینیکی مبتلایان به بیماری ایسکمی قلب Print

بیماری های ایسکمیک قلب تا سال2020 به شایع ترین علت مرگ در جهان تبدیل می شوند. بازتوانی قلبی با هدف کاهش ریسک فاکتورها، بهبود کیفیت زندگی، و کاهش مرگ و میر انجام می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات برنامه 8 هفته ای بازتوانی قلبی انجام پذیرفت.
این کارآزمایی بالینی بر روی بیماران ایسکمی قلبی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد. بیماران به دو گروه تقسیم شدند. در گروه بازتوانی علاوه بر برنامه معمول 8 هفته بازتوانی قلبی انجام شد. در ابتدا و انتهای آن از بیماران آزمایشات پاراکلینیکی و معاینات کلینیکی به عمل آمد.
تغییرات وزن، BMI، تری گلیسیرید، لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL)، ضربان قلب و فشار خون، مدت تحمل تست ورزش، حداکثر میزان مصرف اکسیژن در تست ورزش، قند خون ناشتا و کیفیت زندگی و میزان بستری شدن مجدد بیماران در گروه بازتوانی نسبت به گروه شاهد در جهت مثبت تغییرات معنی دار و قابل توجه داشت (001/0 > P). اما برنامه بازتوانی تاثیری روی میزان تعداد پلاکت های خون، تعداد و مدت زمان درد قفسه صدری در موارد نیاز به بستری مجدد، کلسترول تام، و لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL) نداشت.
بازتوانی 8 هفته ای قلبی اثرات چشم گیر و مفیدی روی بیماران دارد که در نهایت منجر به کاهش ریسک فاکتورها، بهبود کیفیت زندگی و کاهش احتمال عود بیماری قلبی می گردد.