مقایسه محل‎های تعبیه ضربانسازها در بطن راست در ایجاد نارسایی دریچه های میترال و تریکوسپید Print

امروزه تعداد قابل توجهی از بیماران قلبی نیازمند ضربان سازهای قلبی می‎باشند که خود عوارض متعددی از جمله نارسایی دریچه‎ای و قلبی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه ایجاد نارسایی دریچه های میترال(دو لتی) و تریکوسپید(سه لتی) به دنبال pacing (تحریک ضربان) از RVA (نوک بطن راست) و RVOT (مجرای خروجی بطن راست) می‎باشد.
مواد و روش‎ها: در این کارآزمایی بالینی یک سوکور 164 بیماری که به علل اختلال گره دهلیزی-بطنی و سندروم سینوس بیمار کاندید تعبیه پیس میکر(ضربان ساز) بودند، به طور تصادفی در دو گروه مساوی جهت تعبیه پیس میکر در RVA و RVOT قرار داده شد. بیمارانی که نارسایی قلبی یا بیماری دریچه‎ای داشتند در این مطالعه وارد نشدند. اکوکاردیوگرافی قبل و 6 ماه بعد از عمل انجام شد و نتایج از جهت ایجاد نارسایی دریچه های میترال و تریکوسپید و نیز تغییرات احتمالی Ejection Fraction (کسر جهشی) مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها: تفاوت فاحشی از نظر سن، جنس، روشpacing و ریتم زمینه‎ای قلبی در بین دو گروهRVA و RVOTوجود نداشت. بروز نارسایی میترال به طور قابل توجهی در گروه RVA pacing بیشتر بود(033/0=p) ولی بروز نارسایی تریکوسپید در هر دو گروه یکسان بود(05/0p>). اگر چه بروز نارسایی تریکوسپید در گروه RVOT کمتر بود ولی از نظر آماری قابل توجه نبود.EF بطن چپ تفاوت چندانی در دو گروه نداشت.
نتیجه گیری: به نظر می‎رسد که بروز نارسایی میترال در RVA pacing به طور قابل توجهی بیشتر از گروه RVOT می‎باشد اگر چه برای اثبات آن نیازاست مطالعات بیشتری انجام شود