تبیین و ارزیابی مدل رابطه دارایی های ناملموس و عملکرد تجاری

متخصصان امر بازرگانی تا امروز تمرکز بسیار اندکی نسبت به سرمایه ناملموس در سازمان ها به عنوان اهرمی برای تحت تاثیر قرار دادن قابلیت های بازاریابی داشته اند؛ حال آنکه در دیدگاه مبتنی بر منابع، این باور وجود دارد که منابع و قابلیت های غیرقابل تقلید، ارزشمند، کمیاب و پیچیده به لحاظ اجتماعی، مزیت رقابتی برتری را ایجاد می کنند.
از اینرو هدف این مقاله ارائه و ارزیابی یک مدل مفهومی از رابطه بین دارایی های ناملموس و عملکرد تجاری در سازمان های بازرگانی منطبق با دیدگاه مبتنی بر منابع است.با توجه به ماهیت آن، پژوهشی توصیفی و پیمایشی است. مدل ارائه شده، در صنایع فولاد استان خوزستان و با جامعه آماری متشکل از مدیران عالی، مدیرانمیانیوکارشناسان بازرگانی در چهار شرکت فعال در صنعت فولاد استان خوستان و حجم نمونه 168 نفر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. بر این اساس پنج متغیر سرمایه دانشی- انسانی، سرمایه اطلاعای، سرمایه ارتباطی، سرمایه سازمانی، سرمایه اجتماعی و هچنین قابلیت های بازاریابی در قالب 6 فرضیه و 36 شاخص مورد آزمون واقع شد. نتایج این پژوهش ضمن تایید هر شش فرضیه طرح شده نشان داد قویترین رابطه با ضریب همبستگی 378/0 میان سرمایه دانشی- انسانی و قابلیت-های بازاریابی و ضعیف ترین رابطه با ضریب همبستگی 318/0 میان سرمایه اجتماعی و قابلیت های بازاریابی وجود دارد. ضمن آن که شاخص های توانایی نگهداری و بکارگیری دانش و بسط آشنایی های تجاری به ترتیب با میانگین نمره 81/8 و 61/7 به عنوان مهم ترین و کم اهمیت ترین شاخص ها شناسایی شد.