اثرتعاملی تمرین ورزشی و مصرف مکمل کورکومین بر برخی از شاخص های آسیب بافت کبد موش های در معرض فلز سنگین سرب

سرب می تواند منجر به آسیب کبدی از طریق استرس اکسیداتیو گردد. فعالیت بدنی و استفاده از مواد ضد اکسایشی مانند کورکومین ممکن است تولید رادیکال های آزاد را متوقف می کند. لذا هدف از مطاله حاضر بررسی نقش حمایتی تمرین استقامتی و کورکومین در مقابل اثرات سمی سرب بر آسیب بافت کبد موش های صحرایی نر بود.
در این تحقیق تجربی60 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی به 6 گروه کنترل، شم، سرب، تمرین+ سرب، کورکومین + سرب و تمرین+ سرب + کورکومین تقسیم شدند (10 سر موش در هر گروه). برنامه تمرینی شامل 8 هفته دویدن پیشرونده روی نوارگردان بدون شیب با سرعت 15 تا 22متر در دقیقه و به مدت 25 تا 64 دقیقه و 5 روز در هفته بود. مکمل کورکومین (30 میلی گرم / کیلوگرم) و سرب(20 میلی گرم / کیلوگرم) 3 روز در هفته و به صورت داخل صفاقی تزریق شد. فعالیتALT، ASTوALP با روش رنگ سنجی آنالیز شدند.
نتایج نشان داد 8 هفته تزریق سرب موجب افزایش معنی دار فعالیت AST وALP در گروه سرب نسبت به گروه کنترل شد(002/0=p، 001/0=p). انجام تمرین استقامتی همراه با مصرف کورکومین موجب کاهش معنی دار فعالیت AST وALP (005/0=p، 002/0=p)گردید. هم چنین فعالیت ALP پس از تمرین استقامتی و مصرف کورکومین کاهش غیر معنی دار یافت(302/0p=).
اجرای تمرینات ورزشی و مصرف مکمل کورکومین ممکن است سبب مهار آسیب کبدی ناشی از سمیت سرب شود.