شخصیت پردازی در رمان زمین سوخته

جنگ حادثه ای بشری و از موضوعات اساسی و مهم ادبیات است و ادبیات مقاومت، از گونه های ماندگار آن که با ارائه ملموس حوادث جبهه و جنگ و پس زمینه های آن، به ادای وظیفه می پردازد. از آنجا که نویسندگان، بینش، تفکر، احساسات و اعتقادات خود را در مسیر داستان به نمایش می گذارند و بهترین تجلیگاه این عواطف واعتقادات، شخصیت ها هستند، شخصیت پردازی در ادبیات اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. مقاله پیش رو، ضمن تبیین زمینه بحث، کوششی است برای شناسایی روش های شخصیت پردازی و تجزیه و تحلیل شخصیت در رمان «زمین سوخته»، اثر «احمد محمود» در حوزه ادبیات مقاومت.
در این رمان، علاوه بر اینکه شخصیت های اصلی داستان با جزئیات تشریح شده، توصیف آن ها از نظر فیزیکی با ظرافت خاصی صورت گرفته است، گاهی شخصیت های فرعی و بی نام نیز با ظرافت توصیف می شوند.