سطح سرمی روی در کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک

دیابت نوع یک، یک اختلال اتوایمیون است که با کاهش شدید یا عدم تولید انسولین در داخل بدن مشخص می شود. در فرایند ترشح انسولین از پانکراس ریز مغذی های متعددی دخالت دارند که روی مهم ترین آن ها می باشد. در برخی مطالعات اخیر دیده شده که افزایش دفع ادراری روی در بیماران دیابتی وجود دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی سطح سرمی روی در کوکان دیابتی شش ماه پس از شروع درمان با انسولین طراحی شد.
در یک مطالعه ی مورد- شاهدی سطح سرمی روی 50 کودک مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک که حداقل شش ماه از شروع انسولین درمانی آن ها می گذشت، با 50 کودک غیردیابتی و سالم مقایسه شدند.
میانگین سطح سرمی روی در کودکان دیابتی برابر 27/19±21/104 میکروگرم در دسی لیتر و در گروه کنترل 47/11±32/105 میکروگرم در دسی لیتر بود که تفاوت آماری معنی داری بین آن ها وجود نداشت (72/0=P). رابطه معنی داری بین هموگلوبین A1C و سطح سرمی روی یافت نشد (23/0=P).
بر اساس نتایج این مطالعه سطح روی سرم در کودکان دیابتی در صورت انسولین درمانی مناسب همانند کودکان غیر دیابتی خواهد بود.