بررسی فراوانی ژن کد کننده ادهسین متصل شونده به اسید سیالیک در ایزوله های هلیکوباکتر پیلوری

ادهسین متصل شونده به اسید سیالیک یکی از مهمترین عوامل اتصال هلیکوباکتر پیلوری به سلول های اپی تلیال معده به شمار می آید. میزان فراوانی این ژن در مناطق جغرافیایی مختلف، متفاوت است. هدف از این مطالعه ارزیابی فراوانی ژن کد کننده ادهسین متصل شونده به اسید سیالیک در ایزوله های هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از بیماری های گوارشی مختلف می باشد.

این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد و تعداد 120 بیماران دچار اختلالات گوارشی وارد مطالعه شدند. از هر بیمار دو نمونه بیوپسی (یک نمونه به منظور انجام تست اوره از سریع و یک نمونه به منظور استخراج DNA) گرفته شد. آلودگی هلیکوباکتر پیلوری در نمونه ها با استفاده از آزمون اوره از سریع و PCR ژن ureA مورد بررسی قرار گرفت. سپس در نمونه های دارای آلودگی هلیکوباکتر پیلوری حضور ژن کد کننده ادهسین متصل شونده به اسید سیالیک با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن بررسی شد.

از 120 نمونه مورد بررسی، آلودگی هلیکوباکتر پیلوری در 82 نمونه تایید گردید. از بین این 82 نمونه، 64 نمونه (78%) از نظر ژن کد کننده ادهسین متصل شونده به اسید سیالیک مثبت بودند. فراوانی این ژن در نمونه های مختلف کلینکی به ترتیب برابر با 6/84% در نمونه های مربوط به سرطان معده، 7/86% در نمونه های مربوط به زخم معده، 8/77% در نمونه های مربوط به زخم دئودنال و 2/72% در نمونه های مربوط به گاستریت بود.

ژن کد کننده ادهسین متصل شونده به اسید سیالیک در نمونه های متفاوت کلینیکی، تقریبا از فراوانی یکسانی برخوردار بود. علت تفاوت فراوانی این ژن در مطالعات مختلف می تواند ناشی از تفاوت در تنوع جغرافیایی یا استفاده از پرایمرهای مختلف جهت ردیابی این ژن باشد.