تعیین نوع و فراوانی آسیب های اندام تحتانی به دنبال ترومای ناشی از تصادفات موتورسیکلت در بیمارستان امام حسین (ع) در طی یک سال

تصادفات ناشی از وسایل نقلیه موتوری از علل شایع تلفات جانی، نقایص عضوی و ناتوانی می باشند. در اغلب مطالعات، آسیب های اندام تحتانی شایع ترین ترومای ناشی از حوادث موتورسیکلت می باشند که موجب نتایج زیان آور نیروی انسانی و مالی در کشور می شود.

در این مطالعه مبتلایان به آسیب اندام تحتانی ارجاع شده به بخش ترومای اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) طی یک سال مورد ارزیابی قرار گرفتند. پرسشنامه ای برای بیماران، تکمیل و در بانک اطلاعاتی طراحی شده به همین منظور وارد شد و سپس با نرم افزار آماری 18 SPSS مورد آنالیز قرار گرفتند.

در 766 بیمار مورد مطالعه با ترومای اندام تحتانی، 92% مرد با میانگین سنی 12±25 سال بودند. بیشتر تصادفات در خیابان های درون شهری و در بین ساعات دو بعد از ظهر تا 10 شب روی داده بود. شایع ترین محل شکستگی به ترتیب شیوع استخوان های ساق (تنه درشت نی)، کف پا (استخوان لیسفرانک)، زانو (کشکک)، مچ پا (قوزک خارجی)، ران (تنه) و لگن (خاجی و راموس فوقانی) بود.

با توجه به شیوع بالای آسیب اندام تحتانی خصوصا ساق پا در تصادف های موتور سیکلت سواران، تهیه و ساخت وسایل حفاظتی کارآمد، به خصوص گارد محافظ پاها می تواند نقش موثری در کاهش حوادث رانندگی و به تبع آن کاهش بار مالی ناشی از این آسیب ها ایفا کند.