متن ادبی به مثابه واسطه فرهنگی

آموزش یک زبان خارجی در قالب برنامه های آموزش زبان فرانسه در مقطع متوسطه، فقط زمانی صورت واقعی به خود میگیرد که مجموعه عوامل پیچیده در فرآیند آموزش زبان خارجی شامل هنجارهای اجتماعی، باورها و غیره را مد نظر قرار داده و نگرش نهاد آموزشی را نسبت به نظام معنایی و صوری زبان مورد پرسش قرار دهد. به طور کلی، تربیت فراگیران شهروندان یکی از اهداف آموزش زبان خارجی به حساب میآید. این فراگیران-شهروندان در هر حال وظیفه دارند که پاسداشت وطن، میراث فرهنگی، ادبیات و فرهنگ کشور خود را (در عین گشادگی فرهنگی در مقابل دیگری) مورد توجه قرار دهند. البته این سنت پایدار، در روزگار ما مورد اعتراض قرار گرفته است. در این مقاله، به جایگاه و میراث فرهنگ خودی و فرهنگ و میراث فرهنگی غیرخودی خواهیم پرداخت. همچنین این نوشتار، نقش بار فرهنگی متن ادبی در پرورش روحیهی شهروندی فراگیران (تاریخ ملی و هنجارهای فرهنگی و...) و پذیرش دیگری علیرغم تفاوتهای خوانش متن بیگانه در بافت اجتماعی-فرهنگی خاص خود را مورد بررسی قرار خواهد داد. ما بر این عقیدهایم که با وجود وسعت و تنوع ابزارهای کمک آموزشی، متن ادبی میتواند تکیهگاه آموزشی به شمار آید که در فهم و حصول فرهنگ خودی و غیرخودی بسیار راهگشاست.