مقایسه اثر تزریق توام اسید آسکوربیک و آگونیست گیرنده D2 دوپامین (بروموکریپتین) با آسکوربیک اسید در پوسته هسته اکومبنس بر اضطراب موش های صحرایی نر

اسید آسکوربیک در بیشتر نواحی مغز پستانداران به خصوص هسته اکومبنس یافت می شود. مطالعات قبلی نشان داده است که اسید آسکوربیک موجب کاهش اضطراب می شود، به دلیل رابطه اسید آسکوربیک و هسته اکومبنس با اضطراب در این تحقیق نقش تزریق اسید آسکوربیک، بروموکریپتین و تزریق توام آنها در پوسته هسته اکومبنس بر اضطراب موش های صحرایی نر به وسیله پلاس میز مورد بررسی قرار گرفت.

در این مطالعه از 70 سر موش صحرایی نر نژاد Wistarدر محدوده وزنی 270-220 گرم در10 گروه کنترل، اسید آسکوربیک (μg/rat/side 48 و24، 12)، بروموکریپتین (side/μg/rat 25 و 5/12)، اسید آسکوربیک و بروموکریپتین (μg/rat/side 25 و 24) و شم اسید آسکوربیک، بروموکریپتین، اسید آسکوربیک و بروموکریپتین استفاده شد. پس از عمل جراحی استریوتاکس و بهبودی، داروها با حجم یک میکرولیتر تزریق شدند. 30 دقیقه پس از تزریق حیوان در پلاس میز قرار گرفته و شاخص های اضطراب (درصد زمان سپری شده در بازوی باز و درصد تعداد ورود به بازوی باز) توسط ماز بعلاوه ای شکل مرتفع به مدت 5 دقیقه ثبت و مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج نشان داد که تزریق داخل پوسته هسته اکومبنس اسید آسکوربیک دوز (side/g/ratμ24) 44/15±28/223، دوز(side/g/ratμ48) 57/12±73/248 (001/0p<) و بروموکریپتین دوز (side/g/ratμ5/12) 45/17±87/235 (001/0p<) و دوز (side/g/ratμ 25) 89/20±57/175 (05/0p<) تزریق توام آن دو 99/15±24/228 (001/0p<) در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش معنی دار درصد زمان سپری شده در بازوی باز گردید.

نتایج نشان داد که تزریق اسید آسکوربیک و بروموکریپتین و همچنین تزریق توام آنها در پوسته هسته اکومبنس موجب کاهش اضطراب شده و بعضی از پارامترهای اضطرابی را به صورت وابسته به دوز و بعضی پارامترهای دیگر را غیر وابسته به دوز کاهش می دهند.