بررسی و مقایسه مهارت های خواندن دانش آموزان شنوا و کم شنوای شدید پایه پنجم ابتدایی شهر تهران

از آن جا که زبان نوشتاری مبتنی بر زبان گفتاری می باشد، احتمال می رود آسیب شنیداری باعث ایجاد نقایصی در مهارت های خواندن شود. هدف از این پژوهش بررسی نقایص خواندن کودکان کم شنوا و مقایسه مهارت های خواندن دانش آموزان کم شنوای شدید و شنوا در پایه پنجم ابتدایی می باشد.
در این مطالعه مقطعی مقایسه ای، 16 کودک کم شنوا که در پایه پنجم مدارس باغچه بان تحصیل می کردند، با توجه به معیارهای ورود انتخاب و با 16 کودک شنوا که براساس پایه تحصیلی با گروه نمونه همتاسازی شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند. به منظور گردآوری داده ها از آزمون خواندن در دانش آموزان دبستانی و جهت تجزیه و تحلیل آنها از آزمونهای آماری کولموگروف-اسمیرنوف، تی مستقل و یومان ویتنی استفاده شد.
یافته های پژوهش نشان داد که کودکان کم شنوا در مهارت های سرعت نامیدن (0٫385=P)، حافظه شنیداری-کلامی صدا (معکوس) (0٫345=P)، حافظه بینایی-کلامی تصویر (1=P)، حذف واجی (0٫817=P) و صحت خواندن ناکلمه (0٫633=P) عملکرد مشابهی با گروه کنترل داشتند، ولی در مهارت های دیگر عملکرد ضعیف تری را نشان دادند.
با توجه به نتایج تحقیق می توان اذعان داشت که پردازش شنیداری در همه مهارت های پیش نیاز و تکمیلی خواندن نقش کلیدی دارد و کودکان کم شنوا در تکالیف مبتنی بر پردازش های شنیداری و زبانی عملکردی ضعیف تر و در تکالیف مبتنی بر پردازش بینایی عملکردی مشابه با کودکان شنوا دارند.