بانک اطلاعاتی ظرفیت هوازی (VO2-max) بر اساس سن کارگران مرد شاغل در بخش صنعت شهرستان شیراز

برای ایجاد تناسب فیزیولوژیک بین کار و شاغلان و همچنین انتخاب افراد مناسب برای انجام کارهای مختلف می توان از پارامترهای گوناگون از جمله بیشترین ظرفیت هوازی (VO2-max) بهره جست. این مطالعه با هدف ایجاد بانک اطلاعاتی برآورد VO2-max در کارگران مرد بخش صنعت صورت گرفت.

در این مطالعه مقطعی به تعداد 500 نفر از کارگران مرد کارخانجات مختلف شهر شیراز با گستره سنی20 تا 59 سال که از سلامتی برخوردار بودند، داوطلبانه شرکت نمودند. این کارگران به وسیله دوچرخه ارگومتر بر اساس پروتکل آستراند به مدت 6 دقیقه مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه ویژگی های فردی بود که خود از دو قسمت تشکیل شده بود. بخش اول ویژگی های دموگرافیک و بخش دوم ویژگی های آنترپومتریک و فیزیولوژیک فرد را شامل می شد.

صدک پنجم، پنجاهم و نود و پنجم بیشترین ظرفیت هوازی در کارگران مورد مطالعه به ترتیب برابر با 07/2، 72/2 و 02/3 لیتر در دقیقه برآورد شد. نتایج این مطالعه نشان داد که بیشترین ظرفیت هوازی جامعه مورد مطالعه به ازای هر دهه تقریبا به میزان 10 درصد کاهش می یابد.

وجود چنین بانک اطلاعاتی می تواند به استخدام افراد در کارهای مناسب و همچنین ارزیابی تناسب فیزیولوژیک کار با شاغلان کمک شایان توجهی کند.