ارزیابی شدت روشنایی سالن های مطالعه خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

انسان بیشترین اطلاعات و آموخته های خود را از طریق سیستم بینایی به دست می آورد. سالن های مطالعه مکان هایی هستند که دانشجویان زمان زیادی را در آن ها به مطالعه می پردازند. روشنایی مناسب و توزیع بهینه آن می تواند خستگی چشم را به تاخیر اندازد و دقت و زمان مطالعه مفید را افزایش دهد. هدف این مطالعه بررسی میزان روشنایی سالن های مطالعه در خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.
مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که روی 24 سالن مطالعه در خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1389 انجام شد. پس از تهیه نقشه ساده از سالن ها و اندازه گیری ابعاد (طول، عرض و ارتفاع)، برای ارزیابی شدت روشنایی از روش شبکه ای استفاده شد. برای اندازه گیری شدت روشنایی از دستگاه نورسنج مدل HAGNER و در ارتفاع 60 سانتیمتر از زمین استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار 16SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میانگین شدت روشنایی کلی، طبیعی و مصنوعی به ترتیب در 21، 9 و 2 سالن از کل سالن های مطالعه بیشتر از 300 لوکس استاندارد Illuminating engineering society of north america (IESNA) بود. میانگین نسبت مساحت پنجره به مساحت کف در خوابگاه دختران و پسران به ترتیب 12/0 و 14/0 بود.
روشنایی روز سالن های مطالعه با میانگین 567 لوکس در حد استاندارد بودند، اما روشنایی در شب به دلیل حذف منابع طبیعی و استفاده از منابع مصنوعی با میانگین 229 لوکس وضعیت مناسبی نداشتند.