نقش مشروعیت اجتماعی در ایجاد کارآیی سازمان

نظریه نهادی نوین نشان می دهد که سازمان ها براساس پذیرش فشارهای نهادی (اجباری، هنجاری و تقلیدی) به طور اجتماعی مشروعیت، منابع و بقا کسب می کنند. این نظریه، عملیات سازمان را در بعد راهکاری و نهادی به عنوان پاسخ به فشارهای رقابتی و نهادی توضیح می دهد. برخی صاحب نظران انتقاداتی بدین گونه بیان می نمایند که مشروعیت حاصل از نظریه نهادین بیشتر جنبه اجتماعی دارد و به ارتقای کارایی سازمان کمکی نمی نماید، درواقع بیان می کند که مشروعیت و کارایی دو هدف کاملا متناقض هستند. در پاسخ به این انتقادات هدف این مقاله بررسی نقش مشروعیت حاصل از نظریه نهادی نوین بر ایجاد کارایی سازمان است که بدین منظور نظریه نهادی نوین با نظریه هزینه مبادله برای بررسی این مساله تلفیق شده و الگویی براین اساس ارائه شده است.
تحقیق حاضر از نظر هدف، توسعه ای و از نظر روش، پیمایشی- تحلیلی می باشد. جامعه آماری تحقیق مذکور دو بانک خصوصی اقتصاد نوین و پارسیان در شهر تهران می باشد.
این مقاله به این نتیجه رسیده است که نتایج حاصل شده از تعریف مجدد نظریه نهادی نوین با الزامات محیطی جدید سازگار است. یعنی مشروعیت و کارایی دو هدف متناقض نیستند و نظریه نهادی نوین می تواند در کنار نظریه هزینه مبادله به عنوان رویکردی که ایجاد کارایی را توضیح می دهد، ارائه شود. درواقع نتیجه گیری می شود که کارایی می تواند علاوه بر منابع قبلی ارائه شده، از طریق جلب مشروعیت نیز حاصل شود.