تاثیر تقویت فاز لوتئال با استفاده از شیاف سیکلوژست در سیکلهای تحریک تخمکگذاری همراه با تلقیح داخل رحمی اسپرم: یک کارآزمایی بالینی

تحریک تخمک گذاری همراه با تلقیح داخل رحمی اسپرم (IUI) از روش های ساده در درمان نازایی با میزان موفقیت 11% است. مشاهدات بالینی و الگوی ترشح پروژسترون در این روش درمانی به گونه ای است که به نظر می رسد نقص فاز لوتیال در آن وجود دارد و توسط برخی محققین به عنوان یکی از دلایل شکست درمان فرض شده است.

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر تقویت فاز لوتیال با استفاده از شیاف واژینال سیکلوژست در زنانی که برای درمان در سیکل های تحریک تخمک گذاری همراه با IUI قرار می گیرند بود.

در این کارآزمایی بالینی یکسو کور، 196 خانم مراجعه کننده متوالی که مناسب IUI بودند، به صورت تصادفی در گروه استفاده از شیاف واژینال سیکلوژست (Actavis) و گروه بدون تقویت فاز لوتیال قرار گرفتند. سطح پروژسترون در نمونه خون در روزهای هفتم و یازدهم سیکل، وقوع بارداری شیمیایی، بالینی و نیز مدت فاز لوتیال در دو گروه مورد و شاهد مقایسه گردید.

متوسط سن در گروه مورد و شاهد به ترتیب 28 و 27/9 سال بود. شایع ترین علت نازایی در زوج ها، نازایی بدون توجیه و شایع ترین علت نازایی زنانه اختلال تخمک گذاری بود. از نظر هیچ یک از متغیرهای فوق الذکر تفاوتی در دو گروه مورد و شاهد وجود نداشت. متوسط سطح پروژسترون در گروه مورد در روزهای هفتم و یازدهم تلقیح، به ترتیب nmol/day 48/34 و 34/24 و به صورت معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود. در بین دو گروه تفاوتی از نظر وقوع حاملگی شیمیایی و بالینی بدست نیامد، اما فاز لوتیال در گروه کنترل به طور معنی داری طولانی تر بود.

تقویت فاز لوتیال با شیاف سیکلوژست موجب افزایش سطح پروژسترون و طولانی شدن فاز لوتیال در سیکل های تحریک تخمک گذاری همراه با IUI می شود اما تاثیری بر موفقیت درمان در حصول حاملگی ندارد.