بررسی الکتروشوک درمانی (ECT) در بیماران بخش روانپزشکی بیمارستان حضرت فاطمه زهرا (س) بوشهر در سال های 89-1388

الکتروشوک درمانی (ECT) یکی از درمان های موثر در رشته روانپزشکی می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی روش درمانی الکتروشوک درمانی (ECT) در بخش روانپزشکی بیمارستان فاطمه زهرا (س) بوشهر طی سال های 89-1388 می باشد.
تمام بیمارانی که در سال های 88 و 89 در بخش اعصاب و روان بستری بوده اند وECT در یافت کرده بودند، در مطالعه وارد شدند. همه این بیماران از نظر تشخیص بالینی که روی آنها گذاشته شده بود و اطلاعات همه گیرشناسی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده بر اساس سن، جنس، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، تشخیص های روان پزشکی و تعداد ECT گرفته شده در هر دوره بستری آنالیز شدند. از نرم افزار SPSS ویرایش 12 برای تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت.
از میان 801 بیمار بستری شده طی این 2 سال 254 نفر (7/31 درصد) تحت درمان با ECT قرار گرفته بودند. بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا بیشترین بیماران دریافت کننده ECT بودند (1/33 درصد) و پس از آن بیماران دو قطبی (6/32 درصد)، افسردگی اساسی (7/13 درصد)، اسکیزو افکتیو (4/11 درصد)، سوء مصرف مواد (7/4 درصد) و سایر تشخیص ها در رده های بعدی قرار داشتند. نسبت بیماران مرد به زن 5/1 به 1 بود. سن بیشتر بیماران (63 درصد) بین 44-25 سال بودند. تعداد کمی کمتر از 18 سال (6/1 درصد) یا بیشتر از 64 سال (2/1 درصد) بودند. تعداد متوسط ECT که هر بیمار طی دوره بستری دریافت می کرد 4/7 بود.
میزان استفاده از ECT طی مدت مطالعه 7/31 درصد بود که نسبت به سایر مراکز نسبتا بالا می باشد. اسکیزوفرنی بیشترین اندیکاسیون استفاده از ECT را تشکیل می داد. علل یافته های این بررسی لازم است در تحقیقات دیگر مورد بررسی قرار گیرد.