تاثیر تنش شوری و کاربرد روی بر محتوای کلروفیل، پروتئین های محلول، رشد، عملکرد و مواد معدنی در گیاه سویا (Glycine max L.)

شوری خاک یکی از مهم ترین تنش های غیرزیستی است که باعث کاهش شدید عملکرد و کیفیت محصول گیاهان زراعی می شود. در راستای بررسی اثرات تنش شوری بر عملکرد و کیفیت محصول گیاهان زراعی یک آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور، شامل شوری در چهار سطح (0، 33، 66 و 99 میلی مولار کلرید سدیم) و کاربرد کود روی در دو سطح (0 و 10 میلی گرم در کیلوگرم خاک) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان اجرا شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمارهای آزمایشی، اثر معنی داری بر صفات وزن تر و خشک اندام هوایی، عملکرد، محتوای کلروفیل، پروتئین های محلول برگ و ریشه، غلظت پتاسیم (K)، سدیم (Na) و فسفر (P) برگ داشتند. کاربرد کود روی تاثیر معنی داری بر غلظت فسفر (P) و سدیم (Na) برگ گیاه سویا نداشت. شوری باعث کاهش وزن تر و خشک اندام های هوایی، عملکرد، پروتئین های محلول ریشه و برگ و محتوای کلروفیل در هر سه مرحله رشد (قبل از گلدهی، بعد از گلدهی و پرشدن دانه) شد، درحالی که کاربرد روی، این پارامترها را افزایش داد. تحت شرایط تنش شوری، غلظت پتاسیم و فسفر ساقه به طور معنی داری کاهش پیدا کردند، درحالی که غلظت سدیم برگ افزایش پیدا کرد.