مقایسه تاثیر دو روش آموزشی روتین و برنامه ای بر عملکرد پرستاران تازه فارغ التحصیل

نقص توانمندی پرستاران تازه فارغ التحصیل یکی از عوامل کاهش کیفیت خدمات پرستاری در بیمارستان ها می باشد. آموزش در شروع کار بهترین روش رفع این مشکل می باشد، اما کیفیت انجام آن نیز باید مورد توجه قرار گیرد. هدف مطالعه حاضر مقایسه تاثیر آموزش روتین و برنامه ای بر عملکرد پرستاران تازه فارغ التحصیل می باشد.
مطالعه حاضر یک مطالعه مداخله ای است، که بر روی 60 پرستار تازه فارغ التحصیل در بیمارستان پیمانیه دانشگاه علوم پزشکی جهرم که به روش تصادفی انتخاب شدند انجام گرفت. هر دو گروه از نظر سن، جنس، محل تحصیل و معدل همسان سازی شدند. 24 اقدام پرستاری که در همه بخش ها انجام می گیرد مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی قبل و پس از مداخله توسط مشاهده گر ثابت انجام گرفت. سپس تحلیل اطلاعات توسط نرم افزار SPSS انجام گردید.
میانگین نمره ارزیابی بعد از مداخله در گروه آموزش روتین(28/0±18/3) و در گروه آموزش برنامه ای(27/0±74/3) بود. به کمک آزمون تی مشخص گردید که اختلاف بین دو گروه معنادار می باشد (001/0p=).
آموزش روتین و برنامه ای در ارتقاء توانمندی های پرستاران تازه فارغ التحصیل موثر است، اما روش آموزش برنامه ای بیش از آموزش روتین تاثیرگذار می باشد. لذا استفاده از این شیوه آموزشی در ارتقائ عملکرد پرستاران توصیه میشود.