ارتباط بین سبک های رهبری مربیان و انگیزش پیشرفت جودوکاران نخبه ایران

هدف این تحقیق بررسی ارتباط سبک های رهبری مربیان با انگیزش پیشرفت جودوکاران نخبه ایران است که با روش توصیفی- همبستگی و به صورت میدانی به اجرا درآمده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه جودوکاران لیگ برتر به تعداد 162 نفر تشکیل می دادند. در این تحقیق نمونه آماری 125 جودوکار در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات فردی، مقیاس رهبری ورزش (95/0 = α) و پرسشنامه ورزش گرایی (90/0 = α) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی برای تعیین ارتباط از رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین سبک های رهبری مربیان و انگیزش پیشرفت رابطه معنی داری وجود دارد (01/0> p). همچنین یافته های تحقیق رابطه مثبت و معنی داری بین سبک های رهبری دموکراتیک، بازخورد مثبت وحمایت اجتماعی با انگیزش پیشرفت نشان داد (01/0> p)، ولی بین سبک های رهبری آموزش و تمرین و استبدادی با انگیزش پیشرفت ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0< p). به طور کلی سبک های رهبری مربیان عاملی مهم و پیش بینی کننده در انگیزش پیشرفت ورزشکاران است.