مقایسه پیامدهای مادری در زنان بستری شده در فاز نهفته و فعال زایمان

اکثر اوقات وسوسه قوی برای بستری مادران در فاز نهفته زایمان وجود دارد که هدف از آن، کاهش درد و ترس مادران می باشد. توجه به زمان پذیرش زنان جهت زایمان، می تواند از ایجاد بسیاری از مشکلات برای مادر و نوزاد جلوگیری کند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه پیامدهای مادری در زنان بستری شده در فاز نهفته و فعال زایمان انجام شد.
این مطالعه توصیفی- مقایسه ای در سال 1391 بر روی 500 نفر از زنان بارداری که جهت انجام زایمان طبیعی در بیمارستان طالقانی تبریز بستری شده بودند، انجام شد. افراد به دو گروه فاز نهفته (250 نفر) و فاز فعال زایمان (250 نفر) تقسیم شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق مشاهده سیر زایمان، مصاحبه با مادران و مطالعه مندرجات پرونده بیماران گردآوری شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای شامل مشخصات واحدهای پژوهش، ارزیابی پیامدهای مادری طی مراحل اول، دوم، سوم و چهارم زایمان، ارزیابی پیامدهای مادری قبل از ترخیص از بیمارستان و 10 روز اول بعد از زایمان بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون های تی، کای دو، همبستگی و رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
دو گروه فاز نهفته و فعال زایمان از نظر استفاده از اکسی توسین جهت تحریک و تقویت زایمان، آمنیوتومی و تجویز داروهای آمپی سیلین، هیوسین، پیتیدین و پرومتازین اختلاف آماری معنی داری داشتند (05/0>p). از بین پیامدهای مادری در مراحل دوم، سوم و چهارم زایمان، دو گروه از نظر استفاده از فشار بر فوندوس رحم در حین زایمان، عوارض مرحله چهارم لیبر و ماساژ رحم از روی شکم اختلاف آماری معنی داری داشتند (05/0>p). بررسی پیامدهای مادری قبل از ترخیص از بیمارستان و 10 روز پس از زایمان نشان داد که دو گروه از نظر خونریزی پس از زایمان (017/0=p)، میزان هموگلوبین (007/0=p) و هماتوکریت (008/0=p) و طول مدت بستری در بخش بعد از زایمان (04/0=p) اختلاف آماری معنی داری داشتند.
بستری در فاز نهفته، باعث افزایش عوارض مادری، انجام مداخلات تهاجمی بر روی مادر و افزایش طول مدت بستری در بیمارستان می شود. لذا پیشنهاد می شود پزشک یا مامایی که مسئول پذیرش زائو می باشد، در صورت عدم وجود دلیل برای بستری کردن زنان در فاز نهفته، از پذیرش آنها در فاز نهفته خودداری کند.