تاثیر سیستم آوندی محور سنبله بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم رقم اترک

به منظور بررسی تاثیر سیستم انتقال آوندی محور اصلی سنبله بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم رقم اترک آزمایشی به صورت گلدانی در سال زراعی 88-1387 در مزرعه آموزشی- تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه به مرحله اجرا درآمد. فواصل میان گره های طول محور سنبله تعداد و اندازه دستجات آوند مرکزی و همچنین نحوه پراکنش آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این آزمایش نشان دهنده ارتباط بین تعداد سنبلچه ها روی محور سنبله و تعداد دستجات آوند مرکزی در بخش پایینی محور سنبله می باشد. تعداد دستجات آوند مرکزی در طول محور سنبله از پایین به سمت بالا کاهش پیدا کرد. این کاهش از میانگین 5/0 آوند در هر میانگره بین میانگره های 1 تا 4 (بخش پایینی) و میانگین 2/1 بین میانگره های 5 تا 14 (بخش میانی) و از میانگره 15 تا میانگره پایانی محور سنبله (بخش بالایی) میانگین حدود 7/0 آوند مرکزی بود. همچنین سایز دستجات آوند نیز در طول محور سنبله با الگوی ویژه ای کاهش پیدا کرد. بیشترین سهم اندازه دستجات آوندی مربوط به بخش میانی محور سنبله و سپس به ترتیب بخش های پایینی و بالایی می باشد. در این آزمایش همبستگی مثبتی بین تعداد و وزن دانه ها در ارتباط با تعداد و اندازه دستجات آوندی تعلق گرفته به هر سنبلچه در طول محور سنبله مشاهده شد، به گونه ای که سنبلچه های بخش میانی محور سنبله با دارا بودن بیشترین میانگین وزن و تعداد دانه دارای بیشترین تعداد و اندازه دستجات آوند مرکزی در این بخش در مقایسه با بخش های دیگر محور سنبله بوده است.