بررسی پراکنش کاربری های پزشکی و تاثیر آن بر روی ترافیک شهری با استفاده از مدل AHP (مورد مطالعه: مرکز شهر کرمانشاه)

امروزه رشد و توسعه فیزیکی سریع و پرشتاب شهرها تحولات چمشگیری را در کیفیت کالبدی و کارکردی آنها سبب شده است و به تبع آن معضلات، مشکلات و نیازهای جدیدی را در عرصه برنامه ریزی شهری مطرح ساخته است. شهر کرمانشاه نیز به عنوان یکی از کلان شهرهای ایران، از این قاعده مستثنی نبوده که با توجه به توسعه بدون برنامه آن در سال های اخیر و تمرکز و تراکم بیش از حد انواع کا ربری های به-ویژه کاربری ها و خدمات درمانی در بخش مرکزی مسائل و مشکلاتی از جمله نارسایی در شبکه حمل و نقل، کمبود پارکینگ و... مواجه می باشد که با توجه به ارتباط دوجانبه بین ساختار فضایی و کالبدی و سیستم های حمل و نقل موجود به عنوان عامل ارتباط دهنده کاربری ها در شهر به عنوان تعیین کننده رفتار ترافیکی و میزان ترافیک شهری باید مورد توجه جدی قرار بگیرند. این پژوهش با هدف شناخت پیامدهای توزیع نامناسب کاربری ها (خدمات پزشکی) بر ترافیک شهری و چند و چون آن در مرکز شهر کرمانشاه صورت پذیرفته است. نوع پژوهش توسعه ای کاربردی و روش بررسی آن توصیفی تحلیلی بوده که بر اسلس رویکرد سیستماتیک استوار است. روش گردآوردی داده ها اسنادی، کتابحانه ای، و پیمایشی بوده است. تحلیل داده ها با استفاده از مدل های AHP، عملیات بافرینگ و تحلیل عاملی و به کمک نرم افزارهای GIS، SPSS، Auto CAD و Excel صورت گرفته است.
نتایج به دست آمده از پژوهش نشان دهنده آن است که مکان یابی کاربری های بهداشتی درمانی در سطح شهرکرمانشاه بر اساس اصول و ضوابط شهرسازی و برنامه ریزی نبوده و از پخشایش مناسبی برخوردار نیستند؛ به طوری که تمرکز بسیار زیاد این کاربری ها در محدوده ای از بخش مرکزی شهر سبب تداخل شعاع کارکردی آنها در این منطقه و عدم دسترسی مناسب محدوده وسیعی از دیگر مناطق شهری به این نوع کاربری ها شده است. همچنین این تمرکز، بیشترین تاثیر را در جذب سفرهای روزانه به این بخش از شهر داشته است. به طوری که بیشتر مشکلات ترافیکی بخش مرکزی شهر ناشی از همین امر می باشد. در پایان جهت کاهش مشکلات یاد شده پیشنهاداتی ارائه شده است.