ارزیابی و مقایسه روش های ایمنی سنجی جاده بر اساس اطلاعات تصادفات و تداخلات ترافیک

تعدد و شدت تصادفات ترافیکی باعث نگرانی جامعه مهندسین ترافیک شده است و آنها دنبال روشی دقیق و واقعی گرا برای مدل کردن جریان ترافیک و جلوگیری از تصادفات ترافیکی هستند. ارزیابی های ایمنی ترافیک در سیستم های حمل و نقل به منظور شناسایی محل های خطر و فاکتورهای سببی و یا ارزیابی برنامه های ایمنی جدید یا بررسی درستی سیاست های اجرا شده در سیستم های حمل و نقل به کار می روند. در این مقاله مقایسه ای بین روش های متعارف ارزیابی ایمنی جاده صورت می-گیرد و نقاط قوت و ضعف هر روش مطرح می شود. تا چند دهه گذشته روش-های ارزیابی ایمنی یک راه بر اساس تاریخچه اطلاعات تصادف آن راه انجام می گرفت. از آنجایی که تصادفات وقایع کمیاب، اتفاقی و در اکثر موارد وقایع مستقلی هستند، مشکل می شود در یک مقطع راه تعداد کافی تصادف را برای یک دوره زمانی کوتاه (یک ماه یا حتی یک سال) به دست آورد. لذا برای آنالیز ایمنی، اطلاعات تصادفات چند ساله مورد استفاده قرار می گیرد. روش دیگر ارزیابی ایمنی که استفاده از آن خیلی فراگیر نیست، تکنیک های تداخل ترافیکی(TCT) می باشد. مزیت استفاده از TCT در ارزیابی های ایمنی، توانایی این روش در آزمایش یا مطالعه یک استراتژی ایمنی یا یک بهبود به کار رفته در تسهیلات جاده ای در مدت زمان نسبتا کم در مقایسه با روش های متداول مبتنی بر آمار تصادفات ترافیکی است. با وجود این استفاده از TCT خیلی عمومیت ندارد؛ شاید به علت نیاز به منابع گسترده برای جمع آوری، استخراج و آنالیز اطلاعات تداخل باشد. در نهایت در مورد ضرورت پیدا کردن روش های جایگزین برای ارزیابی ایمنی جاده ای بحث می شود.