مداخله ارگونومی با اجرای همزمان تکنیک های مهندسی و مدیریتی به منظور کاهش ناراحتی های اسکلتی- عضلانی در یک معدن سرب

ناراحتی های اسکلتی- عضلانی یکی از مهم ترین عوامل آسیب زای شغلی و ناتوانی بوده و در بین این ناراحتی ها، آسیب های کمر متداول ترین جراحات مرتبط با کار در صنایع مختلف می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی ریسک فاکتورهای ناراحتی های اسکلتی- عضلانی و مداخله ارگونومیک به منظور کاهش این ناراحتی ها می باشد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی به صورت مداخله ای و بر روی 40 نفر از شاغلین یک معدن سرب انجام پذیرفت. به منظور جمع آوری داده ها در قبل و بعد مداخلات از پرسشنامه نوردیک و روش QEC استفاده شد. برنامه مداخله ای عبارت بود از کاهش وزن بار، تغییر در ارتفاع سطح تخلیه بار، چرخش شغلی و آموزش کارگران. در نهایت داده های حاصل، با استفاده از آزمون های آماری کوکران و مک نمار و توسط نرم افزار SPSS-16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که در یک سال اخیر بیشترین فراوانی ناراحتی های اسکلتی- عضلانی مربوط به اندام های کمر (57.5٪) و زانو (50٪) می باشد. نتایج به دست آمده در بعد از مداخلات کاهش قابل توجهی در ناراحتی های اسکلتی- عضلانی نواحی مختلف نشان داد. طبق آزمون کوکران تفاوت معناداری بین ناراحتی ها در قبل، 4 و 9 ماه بعد از مداخلات در اندام های کمر و زانو مشاهده گردید (001/0p< و 002/0p=).
نتایج مطالعه کاهش قابل توجه ناراحتی های اسکلتی- عضلانی در 9 ماه پس از شروع مداخلات را نشان داد. در نتیجه می توان استنباط نمود که استفاده از مداخلات توام مهندسی و مدیریتی، به صورت ساده، کاربردی و کم هزینه و پایش مستمر نحوه صحیح اجرای این مداخلات در طی مدت زمان طولانی ممکن است باعث دستیابی به نتایج مطلوبی در جهت کاهش ناراحتی های اسکلتی عضلانی درصنایع کوچک و فقیر گردد.