رابطه بین رفتارهای شهروندی سازمانی و رفتارهای انحرافی در محیط کار با رضایت از تدریس در دانشگاه

رفتارهای غیروظیفه ای، رفتارهای فرانقشی و خودجوشی هستند که، کارکنان را در وضعیتی قرار می دهند که به صورت داوطلبانه فراتر از انتظارات وظیفه و شرح شغل خود عمل نمایند. با این وجود، رفتارهای غیر وظیفه ای یعنی هم رفتار انحرافی منفی در محیط کار و هم رفتار انحرافی مثبت در محیط کار، بر سازمان اثر می گذارند. لذا، هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین رفتارهای شهروندی سازمانی و رفتارهای انحرافی در محیط کار با رضایت از تدریس در دانشگاه می باشد.
روش انجام پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی می باشد که در سال 1390 انجام گرفت. نمونه آماری پژوهش حاضر تعداد 207 نفر از استادان و دانشجویان (69 استاد و 138 دانشجو) دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان) انتخاب شدند. در راستای گردآوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه، 1) رفتارهای غیروظیفه ای (رفتار شهروندی (سازمانی/ همکار/ دانشجو) و رفتار انحرافی (سازمانی/ همکار/ دانشجو) در محیط کار) 2) رضایت از تدریس دانشگاهی، استفاده گردید. برای برآورد پایایی پرسشنامه های مذکور از آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از نرم افزار SPSS 18 استفاده شد.
یافته های پژوهش حاضر نشان داد که رفتار انحرافی سازمانی (242/0= r)، رفتار شهروندی همکار(211/0= r)، رفتار انحرافی دانشجو(204/0= r) و رفتار شهروندی دانشجو (157/0= r) با رضایت از تدریس همبستگی معنی داری دارند (05/0>P و 01/0>P). همچنین، مولفه های رفتار شهروندی (سازمانی/ همکار / و دانشجو) و رفتار انحرافی (سازمانی/ همکار/ و دانشجو) در محیط کار توان پیش بینی رضایت از تدریس را دارند.
رفتارهای غیر وظیفه ای بر رضایت از تدریس تاثیر می گذارند؛ که این یافته موید تاثیرات بنیادی رفتارهای مثبت و منفی در محیط کار بر رضایت از کیفیت تدریس و به تبع آن پسایندهای منتج از این، پیشرفت اهداف سازمانی است.