طرح پارک ملی کویر گرمسار به عنوان قطب نمونه گردشگری در کشور

توسعه پارک ملی کویر از حساسیت خاصی در همه ابعاد اکولوژیک، اقتصادی و سیاسی برخوردار است. این پارک ملی از بزرگترین پارک های ملی ایران است. توسعه پایدار پارک ملی کویر با توجه به ماهیت کویری بودن آن از نظر اکولوژیکی و حضور اکوسیستم های خاص در آن، وجود جانوران کمیاب و نادر آن مستلزم دقت خاصی خواهد بود که باید حتما بر شناخت دقیق وضعیت موجود از همه نظر، برنامه ریزی آزمایشی و مدیریتی مستمر از نظر محیط زیست مبتنی باشد. این تحقیق با هدف شناسایی وضعیت محیط زیست، ارزیابی توان و ظرفیت برد اراضی و اکوسیستم های آن اقدام نموده و با توجه به استعدادها، مزیت های نسبی و حساسیت ها و نابسامانی های زیست محیطی آن برنامه ریزی آمایشی ارائه می دهد. با توجه به ضرورت اجرایی بودن خروجی این مطالعات، ابعاد اقتصادی، اجتماعی در فرایند برنامه ریزی با دقت لحاظ گردید. براساس ارزیابی توان پارک ملی کویر، توان توسعه کاربری های توریسم بیش از سایر کاربری هاست که مساله حفاظت نیز باید مورد توجه قرار بگیرد. این پارک با داشتن ذخایر با ارزش گیاهی و جانوری و سایر ویژگی های استثنایی و متنوع از میراث های فرهنگی و ملی کشور محسوب می شود. اجرای خروجی نتایج مطالعات مستلزم تدوین طرح توسعه و نظام مدیریتی زیست محیطی می باشد که ماهیت رئوس مطالب آن در کنار تمهیدات و اقدامات ضروری دیگر در بخش نتیجه گیری و پیشنهادها ارائه گردیده است. در هر حال، استفاده از راهبردها و نتایج حاصل از این طرح در صورت مساعدت مسئولین زمینه را برای تدوین و استقرار نظام مدیریت مستمر زیست محیطی آماده نموده است. استقرار چنین نظامی اگر چه در سطح ملی هنوز میسر نشده و در آینده نزدیک، قابل دسترسی به نظر نمی رسد، ولی برای پارک ملی کویر با توجه کویری بودن آن و حضور ذخیره گاه زیست کره و تمایل اکوتوریسم در آن جا کاملا قابل دسترسی به نظر می رسد که در حقیقت یک فرصت و مزیت نسبی برای پارک ملی کویر محسوب می شود.