ارزیابی تحمل نسبی خربزه به برخی از علفکش ها

آزمایشی در بهار سال 1388 به منظور بررسی اثرات برخی علفکش ها در کنترل علف های هرز خربزه به صورت طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار در اراضی زراعی ساوه انجام پذیرفت. این آزمایش شامل 13 تیمار بود که عبارتند از: سونالان، بازاگران، استامپ، گل، بازاگران+گالانت سوپر، ترفلان، سونالان + گالانت سوپر، نیکوسولفورون+ گالانت سوپر، ارادیکان، گل + گالانت سوپر، نیکوسولفورون، ترفلان+ گالانت سوپر و گالانت سوپر. تمامی علفکش های مورد آزمایش، در مقدار توصیه شده مصرف شدند. گیاهسوزی ناشی از علفکش به صورت نمره دهی (صفر تا 100%) یک و دو هفته پس از سمپاشی ثبت گردید. نتایج نشان داد کمترین گیاهسوزی در ترفلان، سونالان و استامپ به ترتیب با 1/4، 5/7 و 5/12% و بیشترین گیاهسوزی در گل، ارادیکان، نیکوسولفورون و بازاگران اتفاق افتاده است. همچنین تیمار شاهد با بیشترین عملکرد خربزه (30 تن در هکتار) در بالاترین حد خود قرار داشت درحالی که با دو تیمار ترفلان (5/29 تن در هکتار) و سونالان (5/28 تن در هکتار) اختلاف معنی داری نیز نداشت. در مرتبه های بعدی تیمارهای ترفلان+گالانت سوپر، استامپ و گالانت سوپر قرار دارند. در کل سه تیمار علفکش پیش از کاشت (ترفلان، سونالان و استامپ) بهترین عملکرد را از خود نشان دادند.