اثر برهم کنشی عصاره هیدروالکلی ریزوم گیاه زنجبیل و سیستم آدرنرژیک بر فعالیت مکانیکی نای ایزوله موش صحرایی نر

با توجه به افزایش توجه فیلدهای مختلف علم زیست شناسی به مطالعه عصاره های گیاهان، هدف این پژوهش بررسی اثر برهم کنشی عصاره هیدروالکلی ریزوم گیاه زنجبیل و سیستم آدرنرژیک بر فعالیت مکانیکی نای ایزوله موش صحرایی نر بود.
در این مطالعه تجربی 15 سر موش صحرایی نر بالغ پس از تطابق با محیط بی هوش شدند، نای آنها جدا شده و به قطعات 3 میلی متری تقسیم شد. پس از آن حلقه های نای ایزوله هر کدام از موش ها به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند و در حمام بافتی حاوی محلول کربس اکسیژنه قرار گرفتند و فعالیت مکانیکی آنها به وسیله ترانسدیوسر مرتبط با سیستم پاورلب و بریدج آمپلی فایر ثبت گشت. در گروه آزمایش، عصاره هیدروالکلی زنجبیل با دوز3/0 میلی گرم بر میلی لیتر به حمام بافتی اضافه شد. به گروه کنترل نیز در شرایط یکسان، حلال عصاره اضافه گشت. سپس پاسخ مکانیکی هر کدام از گروه ها در حضور ایزوپرنالین و پروپرانولول به عنوان آگونیست و آنتاگونیست سیستم آدرنرژیک ثبت شد. داده ها با آزمون آماری تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند.
در حضور عصاره هیدروالکی زنجبیل، فعالیت مکانیکی نای ایزوله نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<)، ولی پس از تزریق ایزوپرنالین و پروپرانولول، تفاوت معنی داری در فعالیت مکانیکی نای در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل دیده نشد(05/0p>).
این مطالعه نشان می دهد، زنجبیل از طریق مسیرهای دیگر به جز سیستم آدرنرژیک بر روی شل شدگی نای ایزوله تاثیرگذار است.