ارزیابی تاثیر کم آبیاری بر خصوصیات رشدی، عملکرد وکیفیت پس از برداشت دو رقم گوجه فرنگی ((Lycopersicon esculentum Mill. در شرایط آب و هوایی میاندوآب

کم آبیاری یکی از راهکارهای بهینه سازی مصرف آب در اراضی فاریاب است. این آزمایش به منظور بررسی اثرات کم آبیاری بر رشد، عملکرد و صفات کیفی دو رقم گوجه فرنگی ((Lycopersicon esculentum Mill. به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب در سال زراعی 90-1389 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو رقم گوجه فرنگیEarly Urbana111 و Rio grand و چهار تیمار کم آبیاری 60، 80، 100 و 120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A بود. نتایج نشان داد که تاثیر سطوح مختلف آبیاری بر شاخص های ارتفاع بوته، تعداد میوه درجه یک، وزن میوه، طول میوه، عملکرد کل، مواد جامد محلول، کلروفیل، لیکوپن، بتاکاروتن و EC میوه گوجه فرنگی در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. ارقام مورد آزمایش نیز برای شاخص های EC میوه، لیکوپن و رنگ در سطح احتمال پنج درصد تفاوت معنی داری داشتند. بیشترین ارتفاع بوته (8/93 سانتی متر)، طول میوه (65/7 سانتی متر)، تعداد میوه بازارپسند (29/16)، میانگین وزن میوه (/174گرم در بوته) و عملکرد کل (3/8 کیلوگرم) از تیمار 60 میلی متر تبخیر از تشتک آبیاری و بیشترین مقدار بریکس (86/5)، عددکلروفیل متر (78/0) و لیکوپن (10/17درصد) در تیمار 120میلی متر تبخیر از تشتک آبیاری بود. به طور کلی، نتایج این آزمایش بیانگر آن است که کم آبیاری باعث کاهش شاخص های رویشی و افزایش کیفیت پس از برداشت ارقام گوجه فرنگی مورد آزمایش شد.