سقوط سالمندان در منازل و عوامل مرتبط با آن در شهر بابل

هر ساله بیش از یک سوم سالمندان دچار حادثه سقوط می شوند که 20 تا 30 درصد آن منجر به صدمات متوسط تا شدید می شود. صدمات ناشی از سقوط یکی از علل مهم مرگ و معلولیت در سالمندان بوده و هزینه مراقبت های بهداشتی مربوط به آن بالا می باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سقوط سالمندان در منازل و عوامل مرتبط با آن در شهر بابل می باشد.
این مطالعه مقطعی بر روی 350 نفر سالمند ساکن شهر بابل از آذرماه 1388 تا اردیبهشت 1389 انجام شد. نمونه گیری بصورت طبقه ای (از نظر وضعیت اقتصادی اجتماعی) بوده بطوریکه در هر طبقه از طریق نمونه گیری تصادفی تعداد سالمندان مورد نیاز وارد مطالعه شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته که شامل اطلاعات دموگرافیک، مشخصات مربوط به وقوع حادثه و اقدامات پیشگیری از سقوط در منزل (در حد خوب، متوسط و ضعیف) بود، جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت.
میزان وقوع سقوط سالمندان در منزل در 123 نفر (1/35%) مشاهده شد. در 2/62% از منازل اقدامات پیشگیری از سقوط در حد خوب و 8/37% در حد متوسط یا ناکافی بوده است.در این بررسی ارتباط معنی داری بین وقوع حادثه سقوط و اقدامات پیشگیری از آن وجود داشت (000/0p=). بیشترین محل وقوع حادثه راه پله (9/24%) بود. در این مطالعه بین وقوع حادثه سقوط و سن بالای 75 سال (06/5±26/1: 95% CI و 51/2=OR)، سابقه بیماری (71/9-14/2: 95% CI و 55/4=OR)، اختلالات تعادل (5-12/1: 95%CI و 37/2=OR) و مصرف داروهای خواب آور (06/12-48/3: 95%CI و 48/6=OR) ارتباط معنی دار وجود داشته است.
نتایج این مطالعه نشان داد که فراوانی سقوط سالمندان در منزل نسبتا زیاد و اقدامات پیشگیری ناکافی قابل توجه بوده است. با عنایت به افزایش روز افزون جمعیت سالمندان کشور، نیاز مبرم به برنامه ریزی مناسب جهت پیشگیری و کاهش وقوع سقوط سالمندان در منازل می باشد.