رابطه بین روی سرم و سطح سرمی پاراتورمون هورمون در بیماران دیالیز خونی

هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه یک عارضه شایع و قابل درمان در مراحل انتهایی نارسایی کلیه است. هر چند که هیپرپارای ثانویه وکمبود روی سرم هر دو به عنوان عارضه در بیماران نارسایی کلیه مشاهده شده اند، اما ارتباط بین آنها به خوبی مشخص نشده است. در این مطالعه ارتباط بین سطح روی سرم و سطح سرمی پاراتورمون در بیماران تحت دیالیز خونی بررسی شده است.

این مطالعه توصیفی مقطعی در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال 1390 انجام شد. در یک گروه بیماران دیالیز خونی(30 مورد)، بیمارانی که به طور منظم تحت دیالیز خونی بودند، حداقل سه ماه از شروع دیالیزشان گذشته بود، با حداقل سن 15 سال، که در دو ماه گذشته وضعیت پایدار داشته اند وارد مطالعه شدند. سطوح روی، کلسیم، فسفر، پاراتورمون، آلبومین و آلکالن فسفاتاز اندازه گیری شد. سطح روی به صورت ناشتای صبحگاهی و به روش اسپکتروفوتومتری اندازه گیری شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار استنباطی و آزمون پیرسون تجزیه و تحلیل شد.

شیوع کمبود روی در بیماران دیالیزی 65% بود. در بیماران دیالیز خونی بین سطح روی سرم و پاراتورمون ارتباط معناداری پیدا نشد. همچنین ارتباط معناداری بین سطح روی با سطوح سرمی کلسیم و فسفر و آلبومین و آلکالن فسفاتاز یافت نشد.اما در بیماران دیالیز خونی بین سطح سرمی آلبومین با سطح پاراتورمون سرم ارتباط معناداری وجود داشت.

در بیماران دیالیز خونی بین سطح روی سرم و پاراتورمون ارتباط معناداری وجود نداشت.