تحلیل جامعه شناختی جنسیت در داستان (نامه هایی به آقا غوله)

جنسیت، یکی از مهمترین بخشهای هویت آدمی است که از طریق فرایند جامعهپذیری به ویژه در دورهی کودکی در انسان شکل میگیرد. این فرایند، به شیوه های گوناگونی از جمله مطالعه آثار ادبیات داستانی امکانپذیر میشود. از این رو، محتوای این آثار مانند نحوهی معرفی نقشهای زن و مرد، تعامل شخصیتها با یکدیگر، خلق موقعیتها، کاربست نمادها و نظایر آن دارای اهمیت ویژهای است؛ این فرایند و شیوهی تکوین و تحول آن، در این مقاله، در داستان «نامه هایی به آقاغوله» اثر محمدرضا یوسفی از منظری جامعهشناختی با تکیه بر نظریهی کنش متقابل نمادین و با استفاده از روش تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان میدهد که داستان فوق سرشار از سوگیری هایی جنسیتی است که بسیاری از آنها در واقعیت اجتماعی خارج از داستان به شکل تبعیض آمیز رواج دارد.